Οπτική προσέγγιση

Αρχικά εξετάζουμε το κρασί να είναι απαλλαγμένο από αιωρούμενα σωματίδια και παρατηρούμε την λαμπερότητα του. Αυτοί οι δύο παράγοντες θα μας προϊδεάσουν για την ηλικία του κρασιού που δοκιμάζουμε αλλά και για τυχόν ελαττώματα που μπορεί να συναντήσουμε. Στα αφρώδη ή ημιαφρώδη κρασιά θα παρατηρήσουμε και τις φυσαλίδες που εκλύονται και θα προσέξουμε το μέγεθος τους και τον ρυθμό που κινούνται. Γέρνοντας το ποτήρι μας μπροστά από ένα λευκό φόντο παρατηρούμε την ένταση και τις αποχρώσεις του κρασιού, που μας δίνουν μια πρώτη ένδειξη για τη γεύση του και συχνά μαρτυρούν την ηλικία του. Έτσι, τα “νεαρά” λευκά κρασιά έχουν φωτεινό λαμπερό λευκοκίτρινο χρώμα. Όσο όμως περνά ο χρόνος, το χρώμα μεταβάλλεται σε εντονότερο κίτρινο ή χρυσαφί, για να φτάσει στην καστανή απόχρωση σημάδι γήρανσης. Από την άλλη, σε ένα ερυθρό κρασί το έντονο πορφυρό χρώμα φανερώνει νεότητα. Εάν όμως στα χείλη του ποτηριού παρατηρήσουμε πορτοκαλιές και καστανές ανταύγειες συμπεραίνουμε τη γήρανσή του που είναι πιο προχωρημένη, όσο πιο μεγάλο είναι το ποσοστό τους.

Οσφρητική προσέγγιση

Αρχικά εισπνέουμε με το ποτήρι ακίνητο. Έπειτα περιστρέφοντας προσεκτικά το ποτήρι εισπνέουμε τον αέρα που βρίσκεται στον επάνω χώρο του και προσπαθούμε να προσδιορίσουμε

-την ένταση του αρώματος: είναι έντονο, μέτριο ή ασθενές;

-Την ποιότητά του: είναι φίνο ή κοινό;

-Το χαρακτήρα του: μας φέρνει στο μυαλό λουλούδια, φρούτα, ξηρούς καρπούς, ή μήπως μπαχαρικά, κακάο, καπνό;

-Την πολυπλοκότητα του: παρουσιάζει μεγάλο αριθμό αρωματικών συστατικών;

-Τυχόν ελαττώματα του: είναι φελωμένο ή οξειδωμένο;

Γευστική προσέγγιση

Βάζουμε μια μικρή ποσότητα κρασιού στο στόμα μας, την περιστρέφουμε γύρω από τη γλώσσα μας και τελικά την καταπίνουμε. Σε όλη τη διάρκεια της τελευταίας αυτής φάσης παρατηρούμε το πώς διαφοροποιείται η αρχική εντύπωση καθώς κυλάει το κρασί μέσα από στο στόμα μας και προσδιορίζουμε

-την γλυκύτητα του: είναι ξηρό, ημίξηρο, ημίγλυκο, γλυκό;

-τις τανίνες του: είναι μαλακές, άγριες;

-το σώμα του: είναι ελαφρύ, γεμάτο;

-την οξύτητα του: είναι ήπια, μέτρια ή έντονη;

-είναι ισορροπημένα τα παραπάνω χαρακτηριστικά;

-την υφή του: έχει φυσαλίδες που γαργαλάνε την γλώσσα ή τανίνες που στεγνώνουν το στόμα;

-το άρωμα στόματος που διαχέεται.

-την δομή του: είναι η συνολική εικόνα που αποκομίζουμε από όλα όσα εξετάσαμε και το κατά πόσο ταιριάζουν μεταξύ τους. 

-την επίγευση: είναι μακρά, μέτρια ή κοντή;

Συμπεράσματα

Τέλος κλείνουμε με τα συμπεράσματα μας, που αφορούν

-την ηλικία του κρασιού και την φάση που βρίσκεται: είναι ανώριμο, έτοιμο, πέφτει;

-τυχόν ελαττώματα: είναι προβληματικό;

-δυνατότητες παλαίωσης: είναι έτοιμο, να το περιμένω άλλα 3 χρόνια;

-είναι ισορροπημένο- ανισόρροπο;

-είναι ευχάριστο- κουραστικό;

και τέλος είναι ένα κακό κρασί, ένα μέτριο κρασί, ένα καλό κρασί ή ένα εξαιρετικό κρασί;