Μοσχοφίλερο

Το σταφύλι μπορεί στην πραγματικότητα να διαθέτει ρώγες με ερυθρωπή ή γκριζωπή φλούδα και ειναι το πιο αρωματικό από όλα τα μέλη της οικογένειας των φιλεριών, όπως υποδηλώνει και το όνομά του, με το συνθετικό «μόσχο». Χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά για την παραγωγή ξηρών λευκών και ελάχιστων αφρωδών οίνων. Συχνά συμμετέχει και σε χαρμάνια οίνων, αλλα και σε ροζέ κρασιά.  
Πυρήνας της καλλιέργειας του όψιμου μοσχοφίλερου είναι η Πελοπόννησος και ιδιαίτερα το οροπέδιο της Μαντινείας. Εκεί, στα ορεινά κρύα εδάφη της περιοχής, δίνονει τους λευκούς οίνους ΠΟΠ Μαντίνεια. Αρκεί απλώς το ποτήρι να πλησιάσει τη μύτη και το μοσχοφίλερο χαρίζει απλόχερα τα φίνα και εξωτικά αρώματά του, με νότες λίτσι, ροδοπετάλων και λεμονανθών. Με την πρώτη γουλιά παρασύρει με την παιχνιδιάρικη διάθεση που δημιουργεί το ελαφρύ σώμα του, η γαργαλιστική οξύτητα και το πικάντικο τελείωμα. Το μοσχοφίλερο μάλιστα δεν θυσιάζει τα χαρακτηριστικά αυτά ούτε όταν οινοποιηθεί με τη μέθοδο της Καμπανίας, για να δώσει λεπτά αφρώδη κρασιά, ούτε όταν εκχυλιστεί στην περίπτωση των ροζέ κρασιών, ούτε καν όταν ωριμάσει σε βαρέλι, στις σπάνιες περιπτώσεις που οινοπαραγωγοί αποφασίσουν να του προσδώσουν πάχος και όγκο.
Εξωτικό και γεμάτο φρεσκάδα, το μοσχοφίλερο πίνεται είτε ως απεριτίφ, είτε δίπλα σε κομψά πιάτα.